Aankomst bij Gerard
Door: Laura
Blijf op de hoogte en volg Laura
12 Januari 2013 | Chili, Santiago de Chile
Lieve vrienden en familie,
Bedankt voor alle lieve berichtjes die ik van jullie heb ontvangen! Na 24 uur van een vrij eenzame en vermoeiende reis, ben ik op mijn plaats van bestemming aangekomen in het warme Chili. Rond een uur of 01.30 werd ik hartelijk ontvangen door Gerard en een paar van zijn kinderen, die speciaal voor mij wakker waren gebleven. De schatten! Als eerste kwam Francis, de op een na jongste, de hoek om zeilen. Gerard vertelde me dat hij Nederlands kon verstaan, maar dat hij het vertikte om ook Nederlands te spreken. Vervolgens kwam Pieter, de oudste, ook een kijkje nemen. Hij zou volgens Gerard niet alleen Nederlands verstaan, maar het ook spreken. Pieter was net 16 geworden, dus ik heb nog een lekker stukje taart naar binnen gewerkt. Gerard en ik hebben vooral gesproken over het verschil in cultuur. Zo legde hij bijvoorbeeld uit dat Chili het land van de schone schijn is. Niets is wat het lijkt. Mensen doen vaak alsof alles prachtig is, maar dat is lang niet altijd waarheid. Ook vertelde hij dat de Chileen over het algemeen erg verlegen is. Dit was ook aan zijn kinderen te merken; ze zijn allemaal tot diep in de nacht opgebleven om mij te verwelkomen, maar toen ik er eenmaal was durfde ze eigenlijk niet zo goed gedag te zeggen (laat staan praten). Pieter heeft als enige nog wel bij mij en Gerard gezeten, maar bijna geen woord gewisseld. Als hij sprak was het in het Spaans of Engels. Aangezien de kinderen op een Engelse school zitten, wordt er thuis dus niet alleen Nederlands of Spaans gesproken, maar ook Engels. Dat moet toch heerlijk verwarrend zijn! Philip, de op een na oudste, heb ik in een glimp voorbij zien schuiven, maar durfde het toch niet aan om mij gedag te zeggen. De vrouw van Gerard, Jenny, en het jongste zoontje sliepen al, dus die zal ik zometeen nog ontmoeten.
Zoals ik al zei, was het een vrij eenzame reis. Maar ik merkte toch dat de stewardessen en andere mensen om mij heen me wat extra aandacht gaven, omdat ze zagen dat ik alleen was. Hier en daar heb ik onderweg nog even kunnen slapen, desalniettemin was ik gesloopt toen ik eindelijk aankwam. Vannacht heb ik helaas maar 4 uur kunnen slapen, om 8.00 lag ik wakker in bed. Het is wel heerlijk wakker worden in mijn eigen kamertje, waar overig ook een eigen badkamertje bij hoort. Het is aangenaam warm en het raam staan wijd open, waardoor er een heerlijke tropische lucht naar binnen waait. Dit in combinatie met een leuk salsa muziekje wat ook van buiten komt, maakt het een mooi begin van de dag!
Dikke kus,
Laura
Bedankt voor alle lieve berichtjes die ik van jullie heb ontvangen! Na 24 uur van een vrij eenzame en vermoeiende reis, ben ik op mijn plaats van bestemming aangekomen in het warme Chili. Rond een uur of 01.30 werd ik hartelijk ontvangen door Gerard en een paar van zijn kinderen, die speciaal voor mij wakker waren gebleven. De schatten! Als eerste kwam Francis, de op een na jongste, de hoek om zeilen. Gerard vertelde me dat hij Nederlands kon verstaan, maar dat hij het vertikte om ook Nederlands te spreken. Vervolgens kwam Pieter, de oudste, ook een kijkje nemen. Hij zou volgens Gerard niet alleen Nederlands verstaan, maar het ook spreken. Pieter was net 16 geworden, dus ik heb nog een lekker stukje taart naar binnen gewerkt. Gerard en ik hebben vooral gesproken over het verschil in cultuur. Zo legde hij bijvoorbeeld uit dat Chili het land van de schone schijn is. Niets is wat het lijkt. Mensen doen vaak alsof alles prachtig is, maar dat is lang niet altijd waarheid. Ook vertelde hij dat de Chileen over het algemeen erg verlegen is. Dit was ook aan zijn kinderen te merken; ze zijn allemaal tot diep in de nacht opgebleven om mij te verwelkomen, maar toen ik er eenmaal was durfde ze eigenlijk niet zo goed gedag te zeggen (laat staan praten). Pieter heeft als enige nog wel bij mij en Gerard gezeten, maar bijna geen woord gewisseld. Als hij sprak was het in het Spaans of Engels. Aangezien de kinderen op een Engelse school zitten, wordt er thuis dus niet alleen Nederlands of Spaans gesproken, maar ook Engels. Dat moet toch heerlijk verwarrend zijn! Philip, de op een na oudste, heb ik in een glimp voorbij zien schuiven, maar durfde het toch niet aan om mij gedag te zeggen. De vrouw van Gerard, Jenny, en het jongste zoontje sliepen al, dus die zal ik zometeen nog ontmoeten.
Zoals ik al zei, was het een vrij eenzame reis. Maar ik merkte toch dat de stewardessen en andere mensen om mij heen me wat extra aandacht gaven, omdat ze zagen dat ik alleen was. Hier en daar heb ik onderweg nog even kunnen slapen, desalniettemin was ik gesloopt toen ik eindelijk aankwam. Vannacht heb ik helaas maar 4 uur kunnen slapen, om 8.00 lag ik wakker in bed. Het is wel heerlijk wakker worden in mijn eigen kamertje, waar overig ook een eigen badkamertje bij hoort. Het is aangenaam warm en het raam staan wijd open, waardoor er een heerlijke tropische lucht naar binnen waait. Dit in combinatie met een leuk salsa muziekje wat ook van buiten komt, maakt het een mooi begin van de dag!
Dikke kus,
Laura
-
12 Januari 2013 - 14:27
Laureen:
Jeetje Lau wat een leuk verhaal!! Wel bijzonder om na een lange eenzame reis heel warm ontvangen te worden!! ennn...de kids zullen vanzelf ontdooien;-)!! Ga lekker genieten van de tropische lucht en de salsa muziek! Liefs! Xlautje
-
12 Januari 2013 - 21:25
Frans En Marianne:
Hoi Laura. Fijn om te lezen dat je goed bent aangekomen. We kunnen ons voorstellen dat het een eenzame en vermoeiende reis was. Als we het zo lezen gaat het helemaal goed komen op de plek waar je nu bent. Heerlijk die topische lucht en het salsa muziekje, we zijn beetje jalours. Hier nu vorst. Frans komt net uit Heerenveen (EK schaatsen). Gaaf om een keer mee te maken. In Friesland lag al best aardig wat sneeuw, en het was wel koud. Dus geniet maar lekker van de warmte en en alles wat je beleeft en gaat beleven. xx Frans en Marianne -
12 Januari 2013 - 22:20
Marise:
Lieve Laupie!
Wat leuk om nu al wat van je te horen!! Fijn dat je, ondanks de enorme eenzaamheid, goed bent aangekomen en het tot nu toe bevalt. Geniet van de rust van stille kinderen, want dat duurt vast niet lang ;) En zolang ze jong genoeg beginnen met meerdere talen spreken, zal het vast goed gaan. Kinderen kunnen dat nou eenmaal wel (Ja, gemiste kans in huize van Muiswinkel, had me goed gedaan...:p). Maar Lau, geniet van het lekkere weer daar en van de eerste indrukken komende tijd. Warme zon en salsa muziek klinkt goed in ieder geval. Die Salsa muziek doet me trouwens ergens aan denken... Hahaha! Dans-ze!
Dikke Kus!
Marise -
13 Januari 2013 - 11:27
Ria REinarz (Oma):
Lief Kind.... ik heb zojuist pas gelezen hoe de reis was,gisteren op padgeweest, Vandaag nog wat bijkomen en dan gaat het Chileense leven in de heerlijke warme temp. beginnen. Het beging was goed , je schrijft er leuk over we kregen een indruk. IK ben verrukt dat ik deze mogelijkheid kan benutten en nu zien dat mijn berichten ook aankomen, tot hier toe gaat het goed dacht ik
Heel veel liefs en ervaring in het nieuwe land goet aan de gastfamilie dikke kus Oma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
