Het plannen van de big trip!

Lieve vrienden en familie,

Inmiddels zijn er al weer behoorlijk wat dagen voorbij gevlogen. Ik heb niet stil gezeten en daarom ook een tijdje niet geschreven. Maar ga nu toch gauw alles samenvatten voordat ik t kwijt ben.

Zoals eerder verteld, begon mijn schoolweek iets anders dan normaal. Maar na mijn keuze om nog een week in dezelfde klas te blijven, is alles normaal verlopen. Ik heb een hoop nieuwe dingen geleerd op school en daar ben ik blij mee. Naast school ben ik heet druk bezig met het plannen van mijn reis, soms zo veel dat de thuisstudie er bij in schiet. Dit vind ik echt zonde, maar d'r zijn gewoon zo veel andere dingen te doen op dit moment! Ook was het deze week nationale Skype-week. Ik heb ongelooflijk veel gebeld met het thuisfront, onwijs leuk, maar ook dit kost tijd natuurlijk...

Los van alle drukte moet er natuurlijk wel gefeest worden! Ik heb een week lang rustig aan gedaan om een beetje uit te zieken en het gaat dan ook langzaamaan beter. Woensdag zijn we zoals altijd met school lekker wezen stappen. Opnieuw zijn we naar het feest 'miercoles po' gegaan, een feest waar buitenlanders gratis toegang krijgen. Onwijs gezellig! Ik ben nog een Chileen tegen gekomen die ik vorige week had ontmoet op hetzelfde feest. De locatie was dit keer wel gewijzigd en wederom verrassend leuk. Ook op weg naar deze club ben ik een bekende tegen gekomen en wel de muzikant die ik samen met Yousra in mijn eerste week heb ontmoet! Ik stond er even van te kijken, maar moest er wel erg om lachen. Op het feest heb ik de eerste Nederlandse jongen ontmoet sinds mijn verblijf in Chili, en onwijs mee kunnen lachen. Het is een student uit delft (Rick), heeft net zijn bachelor gehaald en is hier om verder te studeren. Hij was die middag aangekomen in Chili en stond een paar uur later gewoon alweer keihard te feesten. Hij was echt super enthousiast en we hebben dan ook afgesproken om nog even samen Santiago te gaan verkennen. Oja, leuk om t vermelden: Rick is een albino. Das ook voor het eerst dat ik een levensechte albino ontmoet! Haha! Anyways, ik heb een leuke avond gehad en er kwam wederom een Chileen naar me toe die wel even een dansje wilde wagen. Dus wie weet krijg ik die salsa nog is onder de knie! Ik had beloofd dat ik niet te laat naar huis zou gaan en dat is gelukt! Nouja, voor Chileense begrippen dan... Toen ik de nanny de volgende ochtend vertelde dat ik om 3.00 thuis was, kreeg ik ook een verbaasde: 'Oh das niet laat!' als antwoord. Haha en dan te bedenken dat we t over een doordeweekse dag hebben.

De volgende dag, donderdag, was het wederom tijd voor een toets op school. Dit keer maakte de hele klas er een, want voor degene die deze week naar huis gaan, moet het niveau bepaald worden. Voor mij was het niet verplicht om die toets te maken, aangezien ik sowieso door mag naar het volgende klasje, maar voor de lol heb ik m nog is gemaakt. Ik kreeg dezelfde toets als maandag, dus daar had ik natuurlijk een voorsprong mee. Maar maandag had ik nog wat hulpmiddelen gebruikt en dit keer niet. Het is namelijk niet eens toegestaan om een woordenboek erbij te houden. Vol trots nam ik vrijdag dan ook mijn gecorrigeerde toets in ontvangst; ik had 88 punten van de 100 en was daarmee dus ruimschoots 'geslaagd' voor deze test! Nu kan ik ten minsten zeggen dat ik welverdiend naar het volgende niveau mag. Zoals ik al zei, heb ik deze week behoorlijk wat gepland, gemaild en geregeld. Vandaar dat ik natuurlijk op donderdag avond even bij moest komen met een mooie aflevering 'wie is de mol'.

Vrijdag was een leuke dag op school, maar aan de andere kant ook wel een beetje triest aangezien nu echt iedereen die ik goed ken, weg gaat. Ik was degene die foto's mocht maken van al mijn compañeros terwijl zij onder een warm applaus hun diploma in ontvangst namen. Toch wel jammer om te weten dat de kans heel klein is dat er de laatste twee weken nog meer van zulke leuke mensen binnen komen. Het was deze week al extreem rustig op school, maar nu is er weer een hele lading weg en er komen maar weinig bij... Nou ja, we gaan het zien, of 'vamos a ver' zoals ze dat hier zeggen.
Op het moment van schrijven bevind ik me in Valparaiso. Want jawel, ik ben dit weekend wederom met Diana op stap! Zij heeft een vriend die hier een appartementje heeft waar wij konden overnachten. Vanmiddag zijn Diana en ik carpoolend met 2 andere vrienden naar Viña del mar gereden. Deze andere bekende kustplaats grenst aan Valparaiso. Hier hebben we Diana haar vriend, Vincent, ontmoet. Vervolgens hebben we een heerlijke namiddag op het strand doorgebracht. Ik heb samen met Vincent gezwommen in zee, Diana vond t toch iets te koud. Nou t was niks vergeleken met de Noordzee! Vincent is heel aardig en probeert me ook van alles te leren in het Spaans, dus dat ik echt fijn. Heel stiekem hebben we nog een joint gerookt op het strand. Het is hier natuurlijk illegaal en die twee maakte er wel een grotere sensatie van dan t was! Haha, t was echt een heel lullig jointje met werkelijk drie ruimeltjes wiet. Dus dat ging helemaal nergens over, maar goed! Na een vette hap bij de Mac Donalds en nog een avondwandeling door Viña del mar en Valparaiso, zijn we nu aangekomen in het kleine studenten appartement van Vincent. Het is onwijs gaaf ingericht; het heeft een soort zelfgebouwde tweede verdieping waar een kingsize bed staat en een tv. Dus wij gaan vannacht gezellig met z'n drieën als een sandwich tegen elkaar aanliggen. Vincent had al aangegeven dat hij in het midden wilden liggen, haha! Hij zei ook: 'Ik ben het vlees en jullie mijn broodjes.' Gezellig! Na een lekkere verfrissende douche (letterlijk, want Vincent had niet helemaal begrepen dat ik me ging douchen en dus niet uitgelegd hoe ik warm water kon krijgen), ben ik op bed geploft en lekker gaan schrijven onder het genot van een heerlijk relaxt muziekje en een slapende Diana naast me. Net toen ik dacht dat we een heerlijk relaxt 'avondje' hadden, besefte ik in eens dat het al 01.30 was. Maar de avond was niet compleet zonder een drankje, dus gingen wij lekker aan de piscola (typisch Chileens drankje bestaande uit Pisco en cola, lijkt op een baco). Helaas deed Diana niet mee, aangezien zij zich in eens beroerd voelde. Zij lag dus op bed met een kop thee, ook gezellig! Vincent en ik hebben heel relaxt een paar piscolaatjes gedronken, waarbij hij nog een stukje gitaar speelde (met verzoeknummers en al)! Rond een uurtje of drie zijn we met z'n allen op bed gaan liggen (zoals afgesproken in de sandwich opstelling). Haha! Gelukkig was t echt een immens groot bed en had iedereen voldoende ruimte. Diana zei naderhand nog tegen me dat ik t niet aan Philippe (haar vriend/scharrel) mocht vertellen. Want dat is dus echt not done in Chili! Overigens was t echt kokend heet en hebben we allemaal op de dekens gelegen, dus Philippe hoeft niet bang te zijn dat we lepeltje lepeltje gelegen hebben hoor, haha!
De volgende dag was t tijd voor een wandeling door het prachtige, bergachtige stadje Valparaiso. Er is hier geen één straat die horizontaal loopt, dus het was weer een goeie activiteit om de conditie van de bovenbenen op peil te houden. Ook is bijna elk gebouw in Valparaiso gekleurd. Dit geeft een heel vrolijk effect! Na een paar hele mooie foto's te hebben geschoten, hield mijn camera er mee op, de batterij was leeg. En dat terwijl die helemaal vol was toen ik van huis weg ging. Maar gelukkig hadden we de mooiste stukjes al gehad, dus geen ramp! We zijn een klein stukje met een gammele houten lift weer naar beneden geraasd, was ook wel geestig. Nadat we hadden geluncht in een klein restaurant in de buurt van Vincent's appartement, besloten we om naar huis te gaan. In eerste instantie zouden we nog naar het strand gaan in Viña del mar, maar Diana voelde zich dusdanig ziek, dat ze het niet meer trok. Nou maakte het mij niet zo veel uit, ik had alle mooie stukjes gezien, dus dan heb ik nog een vrije zondag in Santiago.
Met het ondergaande zonnetje in de rug zijn we met een bus terug naar Santiago gereden. Er is wederom een probleem met de watertoevoer in Santiago; er komt werkelijk geen druppel uit de kraan! Het was dan ook erg ongezellig op straat. Want door het gebrek aan water, zijn alle kroegen, clubs en restaurants dicht. Ik heb het nog nooit zo rustig gezien in Bellavista op een zaterdagavond (of überhaupt op elke willekeurige avond). Ik ben eigenlijk best wel moe, dus ik ga zo toch lekker mijn bed in. Al moet ik zeggen dat ik ook wel in was voor een feestje! Morgen ga ik weer de reisgidsen in duiken en als het niet te warm is, wil ik nog een bezoekje brengen aan cerro santa Lucia, een mooi uitzichtpunt over Santiago. Als het me lukt om in contact te komen met Rick, die Nederlandse albino, zou ik het wel gezellig vinden om met hem op stap te gaan in Santiago. Ik ga t zien! En anders heb ik altijd volgend weekend nog! Mijn tijd in Santiago zit er over twee weken al weer op; waarschijnlijk zal ik 24 februari vertrekken richting het zuiden!

Dikke knuffel!

P.s. Ik heb als het goed is een hele lading foto's geüpload. Kunnen jullie die zien? Ik kan ze zelf namelijk nergens vinden... Anders probeer ik her nog een keer.